اهمیت وزن 7 روزگی در پرورش جوجه گوشتی
برای به دست آوردن پتانسیل کامل جوجه های گوشتی، رسیدن به وزن مورد نظر در سن 7 روزگی مهم است. اوایل دوره پرورش جوجه، یک دوره حیاتی برای موفقیت در کل دوره پرورش است. دستیابی به وزن زنده خوب 7 روزه باعث بهبود پارامترهای عملکردی مانند وزن زنده نهایی و ضریب تبدیل غذایی خوراک و همچنین افزایش ماندگاری می شود.
در سال های اخیر تاکید بیشتری بر هفت روز اول زندگی جوجه های گوشتی شده است. در طول 7 روز اول 80 درصد انرژی برای رشد مصرف شده و تنها 20 درصد برای نگهداری صرف می شود که نشان دهنده اهمیت این دوره در زندگی مرغ است. طبق دستورالعملهای مدیریتی برای جوجههای گوشتی مدرن، قرار است طی 7 روز اول وزن زنده را 4.25 برابر، از حدود 40 گرم به 180 گرم افزایش دهند. وزن 7 روزه سویه کاب 500 در مقایسه با وزن جوجه در شروع تفریخ، طی 20 سال گذشته 300 درصد افزایش یافته است. به عنوان مثال، رشد زودهنگام جوجه با رسیدن به وزن های بالای 7 روزه، بلوغ تغذیه ای پرنده را بهبود بخشیده و رشد دستگاه گوارش را تسریع می کند. همچنین رشد عضلانی و رشد مورفولوژی عضله بهبود مییابد و اثرات متابولیک دراز مدت نیز بهبود مییابد. پاسخ ایمنی در جوجه های جوان بهتر می شود، از طرف دیگر تاخیر در رشد ظرفیت های ایمنی را مختل می کند. در نتیجه، عملکرد نهایی بهتر خواهد بود، به عنوان مثال افزایش رشد کل و بهبود تبدیل خوراک و یکنواختی بهتر را خواهیم داشت. با مقایسه استانداردهای عملکرد کاب 500 از سال 2008 تا 2012، وزن زنده 7 روزه 8 درصد افزایش یافته است که بر بهبود ژنتیکی در رشد در این سن تاکید می کند.
عوامل مختلفی را می توان برای تعیین کیفیت جوجه در سنین پایین استفاده می شود. وزن زنده، رشد، پر شدن چینه دان، دمای بدن، ماندگاری یا مرگ و میر برخی از این معیارهای سنجش هستند. پارامتر قابل مقایسه باید عینی، آسان برای انجام، بسیار قابل تکرار و ارزان باشد. اندازه گیری وزن زنده در روز هفتم یک روش ثابت و پذیرفته شده برای ارزیابی مدیریت قبل از قرار دادن، جوجه ریزی و کیفیت جوجه است. وزن 7 روزه تاثیر بسزایی بر پارامترهای مهم مانند عملکرد، لاشه و ترکیب بدن دارد. به طور کلی اوج مرگ و میر در روز 3 تا 4 وجود دارد که به احتمال زیاد به دلیل جذب کیسه زرده در روده جوجه ها است. اگر مصرف خوراک و آب بهینه نباشد، جوجههای تغذیه نشده چند روز بعد تلف شده و به درصد به مرگ و میر اضافه میشود. این گله ها دارای یکنواختی ضعیف تر و افزایش تعداد جوجه های کوچکتر هستند که بر رشد در هفته اول تأثیر منفی می گذارد. میانگین وزن 7 روزه بالاتر، تعداد پرندگان کوچکی را که به هر دلیلی شروع به خوردن نکرده اند، به حداقل می رساند. یکی از نگرانیهای مربوط به رشد سریع زودهنگام مربوط به خطر افزایش مرگومیر در انتهای دوره به دلیل اختلالات متابولیک مانند آسیت و سندرمهای مرگ ناگهانی است.
برای تایید اهمیت دستیابی به یک وزن اولیه خوب، داده های میدانی به عنوان گله های جوجه گوشتی کاب 500 در منطقه اروپا و آفریقا جمع آوری شد. مطالعات موردی تحت شرایط اروپای غربی نشان می دهد که بهبود 1 گرم در 7 روز با 6 گرم در 37 روزگی مطابقت دارد. داده های جمع آوری شده نشان می دهد که وزن خوب 7 روزه با وزن نهایی بالا همبستگی مثبت دارد (نمودار 1). همچنین هدف قرار دادن وزن بالای 180 گرم در سن 7 روزگی تأثیر زیادی بر وزن کشتار دارد. این داده ها نشان می دهد که وقتی وزن 7 روزه از 160 گرم به 180 گرم افزایش می یابد، ممکن است وزن نهایی را 80 تا 90 گرم افزایش دهید.
داده های میدانی رابطه مثبت بین وزن 7 روزه و تلفات را نشان می دهد (شکل 2). بر اساس این داده ها، وزنهای زنده اولیه بالاتر، خطر مرگ و میر را افزایش نمیدهد.
تجزیه و تحلیل کامل وزن زنده 7 روزه و تأثیر آن بر مصرف خوراک و اقتصاد بر روی داده های مزرعه تجاری انجام شده است. وزن زنده 7 روزه بالای 180 گرم نشان داده شده است که ضریب تبدیل غذایی را 10 واحد بهبود می بخشد (نمودار 3). مزیت اقتصادی 180 گرم وزن در 7 روزگی، در مقایسه با 170 گرم و کمتر، کاهش هزینه خوراک به میزان 5 درصد است.
وزن های 7 روزه بالای 180 گرم وزن زنده نهایی را بهبود می بخشد و بنابراین رسیدن به این وزن ها مهم است. این کار را می توان به روش های مختلف با کیفیت خوب جوجه، تغذیه و مدیریت انجام داد.
در زیر 5 نکته کلیدی برای اطمینان از عملکرد بهینه جوجه های گوشتی در مراحل اولیه آورده شده است:
چندین اقدام غذایی برای افزایش یا حفظ وزن مطلوب در هفت روز وجود دارد. به عنوان مثال، با نارسایی دستگاه گوارش مرغ در هفته اول، مهم است که خوراک با موارد زیر تهیه شود: