یکی از راهکارهای اساسی بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش سن کشتار است.
در جدول زیر نگاه اجمالی به سن کشتار در کشورهای مختلف شده است.
براساس اطلاعات زیر سن بالای پرورش در کشور همراه با تلفات بالاتر سبب اثر منفی بر ضریب تبدیل غذایی شده است.
سن کشتار و ارتباط آن با ضریب تبدیل غذایی در برخی کشورهای منتخب
مزایای بهینه سازی سن کشتار برای تولید کننده
• افزايش تعداد دفعات جوجه ريزي در سال: با كاهش سن پرورش از هفت هفته (49 روز) به شش هفته (42 روز) و پنج هفته (35 روز) تعداد دفعات جوجه ريزي از 5.2 بار بهترتيب به 5.8 بار و 6.5 بار در سال افزايش می‌یابد.
مزایای افزايش تعداد دفعات جوجه ريزي عبارتند از: حداكثر شدن استفاده از سرمايه گذاری‌های ثابت انجام شده، كاهش درصد هزينه هاي استهلاك ساختمان‌ها به كل هزینه‌ها، كوتاه شدن دوره بازگشت سرمايه (افزايش بازده اقتصادي)، كاهش نسبت هزينه هاي ثابت به كل هزینه‌ها در سال و كاهش ريسك سرمايه گذاري.
• كاهش ريسك ابتلا به بیماری‌ها: هرچه دوره پرورش جوجه كاهش يابد، احتمال ابتلای گله به انواع بیماری‌ها به خصوص بیماری‌هایی از قبيل گامبورو كه در جوجه هاي مسن‌تر اتفاق می‌افتد، نیز کم تر می شود.
احتمال بروز بیماری‌هایی از قبيل سندرم مرگ ناگهاني، آسيب و بیماری‌هایی متابوليك در سنين بالا بيشتر است. اين بیماری‌ها اتفاقاً جوجه هاي سنگین‌تر را درگير می کنند و اثرات مخربي بر ضريب تبديل غذايي و سود مرغدار خواهند داشت.
• بهبود ضريب تبديل غذايي: با افزايش سن، وزن جوجه بيشتر می‌شود. ازاين رو نيازهاي نگهداري جوجه افزايش می یابد و براي ميزان یكساني از رشد (مثلاً 80 گرم رشد روزانه) در سنين بالا به مقدار خوراك بيشتري نسبت به سنين پایین مورد نياز است. بهبود ضريب تبديل غذايي يكي از مهم‌ترین مزاياي فيزيولوژيك كاهش سن پرورش است.
• افزايش تراكم پرورش در واحد سطح: بهینه سازی سن کشتار برای تولید کننده نقش به سزایی در افزايش تراكم پرورش در واحد سطح دارد.
مزایای اقتصادی در سطح کلان ملی در راستای اقتصاد مقاومتی
• اثرات مرتبط با بهبود ضریب تبدیل غذایی: کاهش سن پرورش در سویه راس از 56 روز به 42 روز موجب کاهش ضریب تبدیل غذایی از 2.21 به 1.85 می شود. بر این اساس در شرایط فعلی کاهش سن پرورش به میزان یاد شده سبب صرفه جویی به میزان 500 هزار تن خوراک مصرفی خواهد شد که معادل 700 میلیارد تومان در سال خواهد بود.
• کاهش چربی محوطه شکمی: براساس تحقیقات انجام شده در موسسه تحقیقات علومی دامی کشور در زمان استفاده از جیره متوازن با افزایش سن کشتار از 42 به 56 روزگی 0.51 درصد افزایش چربی محوطه شکمی داریم. کشتار در سن 42 روزگی همراه با کاهش 10،000 تنی چربی دور ریز است.
• کاهش درصد تلفات: میانگین فعلی تلفات در کشور 10 درصد است و هر یک درصد کاهش تلفات حدود 20 هزار تن افزایش تولید در سال را در بر خواهد داشت.
• کاهش قیمت تمام شده
• افزايش قدرت خريد اقشار كم در آمد
• کاهش هزینههای تولید و امکان صادرات